Delen van medische gegevens met huisarts is toegestaan bij een COVID-19 opname.
AP komt te ongenuanceerd in de pers.

De Autoriteit Persoonsgegevens komt in de pers verkeerd naar voren. De stelling lijkt dat delen medische gegevens niet mag als een COVID-19 patiënt in het ziekenhuis is opgenomen.
De patiënt zou eerst (uitdrukkelijk) toestemming moeten geven, aldus de Autoriteit Persoonsgegevens.

Dit is onvolledig. 

Zie onder andere het artikel in het NRC van 1 april 2020: ‘Privacy waakhond waarschuwt dat coronapatiënt moet instemmen met inzage in zijn medisch dossier’.

Het Burgerlijk Wetboek afdeling 5 (WGBO) bepaalt dat rechtstreeks betrokkenen bij de behandeling informatie mogen uitwisselen. De huisarts is rechtstreeks betrokken bij de behandeling.
Dat geldt ook als dat door een crisissituatie tijdelijk een andere huisarts is, en voor een waarnemer of vervanger.
Deze personen zijn door het Burgerlijk Wetboek, de AVG en de UAVG uitgesloten van het verbod om patiëntengegevens te delen.

Als gevolg van de onjuiste interpretatie door de AP gaan ministers wetgevers tijd verliezen aan een ‘aanvullende regeling’.

Laat de ministers en artsen hun tijd besteden aan het verlenen van zorg. Val ze niet lastig met beperkingen die helemaal niet bestaan.

Wij vinden het (zeker tijdens een crisis) niet acceptabel dat de Autoriteit Persoonsgegevens een mening geeft die niet overeenkomt met de geldende wetgeving in Nederland.

Analyse:
Waar komt de verwarring (mogelijk) vandaan?
Voor het digitaal uitwisselen van gegevens via een LSP (Landelijk Schakelpunt) moet een behandelend arts uitdrukkelijk toestemming vragen van de patiënt. (dit is overigens niet in lijn met de AVG)

Voor uitwisseling buiten het LSP en andere ‘push & pull’ digitale systemen (‘elektronische uitwisselingssystemen’) is die toestemming anders geregeld.

De AVG bepaalt (Overweging 4) dat het recht op bescherming van persoonsgegevens geen absolute gelding heeft, maar dat dit moet worden beschouwd in relatie tot functie daarvan in de samenleving.
Die functie is duidelijk: voor een goede, veilige en verantwoorde patiëntenzorg (hetgeen een wettelijk plicht is) is het beschikken over relevante informatie een absolute noodzaak.
Uiteraard gaat het alleen om de ‘need to know’ gegevens en andere zorgvuldigheidseisen die goed uitvoerbaar zijn.
Toestemming van de patiënt daarvoor is in dezen niet de juiste verwerkingsgrond van de AVG.

Conclusie en oproep:

Deel noodzakelijke patiëntgegevens met andere artsen die betrokken zijn bij de behandeling van de patiënt.
De wet legt geen beperkingen op, stelt wel zorgvuldigheidseisen. Daaraan kunt u goed voldoen, ook in deze crisistijd.

Dit artikel opgesteld in samenwerking met:

mr Jolanda van Boven, privacy jurist
dr Fokke Jonkman, Cardioloog
mr Benedikt Marijnen, privacy jurist