Hardnekkig misverstand over het delen van medische gegevens (bv als een patiënt is opgenomen vanwege een COVID-19 besmetting).         

De Essentie:

·       De huisarts, en artsen (zorgverleners) in het behandelende ziekenhuis mogen (MOETEN zelfs) medische gegevens uitwisselen over de patiënt. Dan hebben we het over ‘1 op 1’ delen van patiëntengegevens tussen behandelende zorgverleners.

·       Delen van gegevens via het LSP mag alleen na toestemming van de patiënt. (het LSP is een voorbeeld van een uitwisselingsSYSTEEM. Dat is echt iets anders)

Dit zijn twee verschillende manieren van informatie delen.

Zorgverleners zijn wettelijk verplicht gegevens over een patiënt te delen die ze behandelen. 

Uitwisseling tussen behandelende zorgverleners is toegestaan, zelfs wettelijk voorgeschreven. Ook als dit een andere huisarts is, of een arts in een ziekenhuis. Het is essentieel dat artsen bij een (spoed-) opname de medische achtergrond kennen van de patiënt.
‘1 op 1’ delen van medische gegevens tussen behandelende zorgverleners moet.

Natuurlijk zorgvuldig en niet meer dan nodig.

Uitwisselen via LSP (uitwisselingssysteem) alleen met toestemming patiënt

Het LSP is elektronische uitwisseling waarbij artsen toegang krijgen tot elkaars patiëntengegevens. Zonder eerst te vragen of toestemming te krijgen.
Voor deelname door zijn zorgverlener aan dat systeem moet de patiënt eerst toestemming geven aan zijn zorgverlener. Dit is in de wet gezet na het sneuvelen van het EPD in de 1e kamer. (weet u nog?)

Dat is niet aan de orde bij een spoedopname. Dan werkt inzage via een uitwisselingssysteem zeer gebrekkig of helemaal niet. Want wellicht heeft de huisarts nog niet deelgenomen in het LSP of ander uitwisselingssysteem.
De behandelende artsen mogen (zijn zelfs verplicht) ‘1 op 1’  patiëntengegevens delen op basis van geldende wetgeving. Daar is toestemming van de patiënt GEEN vereiste rechtsgrond. Het is zelfs de verkeerde rechtsgrond.

Het onderscheid tussen delen van informatie tussen behandelende zorgverleners en deelname van een praktijk aan een Landelijk Schakelpunt (LSP) moet helder zijn in de berichtgeving. En in het begrip van zorgverleners.
Anders ontstaat de huidige verwarring. De overheid maakt nu een noodwet die een schijnoplossing biedt.

De Nationale Denkfout = verkeerd begrip van de AVG en NL wetgeving.  

Dit is schadelijk voor de snelheid van de zorgverlening.

De berichtgeving hierover is niet scherp. De oplossing is veel eenvoudiger dan het zorgveld denkt.

De nuance en onderscheiding van feiten is belangrijk!

Let op, en laat u niet van de wijs brengen. Daar hebben we nu al helemaal geen tijd voor.